(poczucie godności)

См. также в других словарях:

• godność — ż V, DCMs. godnośćści 1. blm «poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma» Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp. Mieć poczucie godności. Odejść, odmówić z godnością. 2. lm MD. godnośćści «zaszczytne… …   Słownik języka polskiego

• honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o …   Słownik języka polskiego

• ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję …   Słownik języka polskiego

• karleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, karlećeję, karlećeje, karlećlał, karlećleli {{/stl 8}}– skarleć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się karłowatym; zmniejszać się, maleć, marnieć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wszczepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wszczepiaćam, a wszczepiaćają, wszczepiaćany {{/stl 8}}– wszczepić {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wszczepiaćpię, wszczepiaćpi, wszczepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysługiwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać nadgorliwie czyjeś polecenia, być na każde zawołanie, zatracając poczucie godności, być służalczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysługiwać się komu za marne grosze. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… …   Słownik języka polskiego

• honor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. honororze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobra reputacja, dobre imię, poczucie dumy i godności osobistej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie honoru. Człowiek honoru.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dumny — dumnyni 1. «mający poczucie własnej godności, znający swoją wartość, wartość swojego środowiska; ambitny» Był zbyt dumny, by się skarżyć na ciężki los. ◊ Być dumnym z kogo, z czego «szczycić się kim lub czym» 2. «mający o sobie wygórowane… …   Słownik języka polskiego

• honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… …   Słownik języka polskiego

• obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego